🐻 Jak Wygrać Sprawę O Zasiedzenie

Niekiedy zarząd może również bezpośrednio udać się do każdego właściciela, by przedstawił on swoje stanowisko w danej sprawie. Przed 31 marca konieczne jest zwołanie zebrania wspólnoty mieszkaniowej. Każdy właściciel otrzymuje wówczas zawiadomienie przynajmniej siedem dni przed datą obrad. Sprawy o zasiedzenie są dosyć charakterystyczne, ponieważ, jak już wyżej wskazałem, wyróżnia je stan faktyczny, który obejmuje okres kilkudziesięciu lat. W tym okresie bardzo wiele może się wydarzyć. Na przykład: Samoistny posiadacz od przeszło 30 lat włada nieruchomością, która nie ma urządzonej księgi wieczystej Jak wygrać sprawę o zasiedzenie? Sprawy o zasiedzenie z uwagi na swoją specyfikę wymagają pomocy doświadczonego pełnomocnika. W pierwszej kolejności należy przygotować wniosek, wskazać wnioski dowodowe na potwierdzenie spełnienia przesłanek zasiedzenia, a także należy przedstawić dokumentację pozwalającą na identyfikację Oczywiście nie było takich incydentów o jakich oni nagadali, ale nawet gdyby, to z jakiej okazji wtrącają sie w moje życie! prosze doradzcie coś, jestem naprawde wykończona całą sytuacją psychicznie i moralnie. Z góry bardzo dziękuję. Czy mam szanse na zasiedzenie gruntu? Witam, Moja mama kupila dzialke budowlana 11 arow niecale 20 lat temu, jednak wtedy byly takie przepisy, ze dzialka mogla miec powierzchnie maksymalna 8 arow, wiec na 8 arow jest akt notarialny a na 3 zostala w tym momencie spisana zwykla umowa pisemna ze swiadkami itd. Opłata jest stała, niezależna od wartości rzeczy i wynosi obecnie 2000 zł w przypadku wniosku o zasiedzenie własności nieruchomości (czyli zasiedzenia działki, zasiedzenia gruntu, itp.), co wynika z art. 40 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Zasiedzenie gruntu polega na nabyciu jego własności na skutek długotrwałego samoistnego posiadania gruntu przez okres wskazany w ustawie przez osobę, która właścicielem nie jest, ale zachowuje się jak właściciel. Określenie „grunt” jest odpowiednikiem określenia nieruchomości. Definicję gruntu podaje art. 46 kodeksu cywilnego. Adwokat Jan Górski – sprawy dotyczące zasiedzenia w Warszawie. Nazywam się Jan Górski. Jestem adwokatem, który specjalizuje się m.in. w prawie dotyczącym nieruchomości (w tym w sprawach o zasiedzenie), prawie spadkowym oraz w odszkodowaniach od Skarbu Państwa (gminy, powiatu). Prowadzę własną kancelarię adwokacką w Warszawie. Przy zasiedzeniu własność nabywana jest ex lege (tj. z mocy prawa), a orzeczenie sądu w tej kwestii ma charakter jedynie deklaratoryjny (sąd jedynie stwierdza, że zasiedzenie nastąpiło z upływem okresu 20 lub 30 lat posiadania). A więc sąd z urzędu powinien uwzględnić zasiedzenie w postępowaniu rozgraniczeniowym. Obrona przed zasiedzeniem a zasady współżycia społecznego. Do istoty prawa własności należy prawo do wyłącznego korzystania z rzeczy. Jeżeli właściciel nie zgadza się z tym, że ktoś z rzeczy korzysta, to może w każdym czasie wezwać go do zwrotu rzeczy. Jeżeli zwrot nie nastąpi, może wszcząć sprawę o wydanie. Nasi adwokaci prowadzą sprawy związane ze służebnościami drogi koniecznej zarówno w Krakowie jak i okolicach. Wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu tego typu spraw pozwala nam pomagać Państwu na każdym etapie postępowań związanych ze służebnościami drogi koniecznej. Zapraszamy do kontaktu. sprawdź na mapie. Wniosek o zasiedzenie może być również użyty przez osoby, które chcą ubiegać się o prawo własności do nieruchomości, ale nie mają jej księgi wieczystej. Procedura ta jest skomplikowana i czasochłonna, ale może być skuteczną metodą ubiegania się o prawo własności do nieruchomości bez posiadania jej księgi wieczystej. 5CJCn. W poprzednim wpisie opowiedziałem Ci o tym kto to jest uczestnik postępowania. Dowiedziałeś się kto bierze udział w sprawie o zasiedzenie. Musisz wiedzieć, że obowiązkiem wnioskodawcy jest oznaczenie we wniosku o zasiedzenie znanych mu uczestników postępowania. Ma to na celu umożliwienie sądowi wezwaniach ich do udziału w sprawie. A co jeśli wnioskodawca nie zna uczestników? Uczestnicy nieznani Sprawy o zasiedzenie są charakterystyczne. Wyróżnia je, że stan faktyczny obejmuje okres kilkudziesięciu lat. Terminy do zasiedzenia nieruchomości są długie, wynoszą 20 lat przy dobrej wierze i 30 lat przy złej. W tym czasie wiele może się zdarzyć. Spójrzmy na dwa przykłady: 1 – W trakcie biegu terminu zasiedzenia umiera właściciel nieruchomości wpisany do księgi wieczystej. Spadkobiercy, o ile w ogóle istnieją, nie przeprowadzili postępowania spadkowego. Posiadacz samoistny, a zarazem nasz wnioskodawca w sprawie o zasiedzenie wie, że właściciel umarł. Nie wie jednak czy miał jakąkolwiek rodzinę. 2 – Posiadacz samoistny od 30 lat włada nieruchomością, która z całą pewnością nie należy do niego. Nie wie jednak kto jest właścicielem nieruchomości. Sama nieruchomość nie ma urządzonej księgi wieczystej. Z żadnych źródeł nie udało się posiadaczowi ustalić do kogo należy nieruchomość. Właściciel jest zatem nieznany. Takie sprawy są bardzo częste. Powstaje pytanie co w takiej sytuacji ma zrobić wnioskodawca, skoro nie jest w stanie oznaczyć we wniosku uczestników. Czy postępowanie może się wtedy toczyć? A może przeciwnie, droga do zasiedzenia jest zamknięta? Obowiązek sądu Obowiązkiem właściciela jest oznaczenie we wniosku uczestników postępowania. Co do zasady wnioskodawca musi oznaczyć właściciela nieruchomości. Obowiązek ten obciąża wnioskodawcę jednak tylko w granicach jego rzeczywistych możliwości. Jeżeli wnioskodawca z przyczyn obiektywnych nie może sprostać obowiązkowi to wtedy kluczowa jest rola sądu. Sąd powinien z urzędu powziąć czynności zmierzające do ustalenia uczestników postępowania. W szczególności sąd powinien ustalić dlaczego wnioskodawca ich nie oznaczył – może to wynikać np. z zaniedbania wnioskodawcy i stanowi to wtedy brak formalny wniosku. Jeżeli jednak sąd ustali, że wnioskodawca uczestników nie zna i nie ma możliwości ich ustalenia to nie oznacza to wcale, że droga do stwierdzenia zasiedzenia jest zamknięta. Wezwanie przez ogłoszenie Nie jest sytuacją niespotykaną, że wnioskodawcy w sprawach o zasiedzenie nieruchomości nie znają spadkobierców osób wpisanych w księgach wieczystych nieruchomości jako właścicieli. Uzyskanie przez nich takiej informacji często jest niemożliwe. Istotą zasiedzenia jest przecież posiadanie nieruchomości przez kilkadziesiąt lat, a zatem już sam upływ czasu wpływa często wprost na wiedzę i możliwości wnioskodawców dotyczące znalezienia uczestników. Ustawodawca był jednak świadomy możliwych problemów i wprowadził do kodeksu postępowania cywilnego przepis art. 609 i 610 Art. 609 stanowi, iż: 1 Do zgłoszenia wniosku o stwierdzenie zasiedzenia własności uprawniony jest każdy zainteresowany; 2 Jeżeli wnioskodawca nie wskazuje innych zainteresowanych, orzeczenie może zapaść dopiero po wezwaniu innych zainteresowanych przez ogłoszenie. Sąd może zarządzić ogłoszenie również w innych wypadkach, jeżeli uzna to za wskazane; § 3 Ogłoszenie powinno zawierać dokładne określenie rzeczy, imię i nazwisko posiadacza rzeczy, a jeżeli chodzi o rzeczy ruchome – również jego miejsce zamieszkania. Art. 610 stanowi,iż: 1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale do ogłoszenia i orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy o stwierdzeniu nabycia spadku i przedmiotu zapisu windykacyjnego; 2. Jeżeli w terminie wskazanym w ogłoszeniu nikt się nie zgłosi albo zgłaszający się nie wykaże własności, sąd stwierdzi zasiedzenie, jeżeli zostało ono udowodnione. W literaturze podnosi się, że artykuł 609 § 2 KPC stosuje się wtedy, gdy wnioskodawca nie może wskazać osób zainteresowanych, ponieważ są one nieznane, a ustalenie tych osób jest dla niego zadaniem praktycznie niewykonalnym . W literaturze podkreśla się także, że wezwanie uczestników przez ogłoszenie, w sytuacji gdy wnioskodawca nie jest w stanie podać ich danych, ma charakter obligatoryjny. Sąd musi zatem wezwać uczestników przez ogłoszenie. Praktyka sądów Co do zasady w opisywanych wyżej przypadkach sądy stosują art. 609 i 610 i wzywają uczestników przez ogłoszenie. Wnioskodawca musi ponieść koszty ogłoszenia, zaś sądy wzywają go do wpłaty zaliczki. Zdarzają się jednak jednostkowe przypadki, kiedy sądy wzywają wnioskodawcę do oznaczenia uczestników i to pod rygorem zawieszenia postępowania. Praktyka taka jest błędna ponieważ zamyka wnioskodawcy drogę do stwierdzenia zasiedzenia. Zawieszenie postępowania do niczego nie prowadzi. Gdyby wnioskodawca miał możliwość ustalenia kręgu uczestników zrobiłby to już we wniosku. Trudno zaś oczekiwać, że nagle do sprawy zgłoszą się uczestnicy, skoro nie mają skąd dowiedzieć się o sprawie. W takim przypadku należy odpowiedzieć na pismo sądu i przypomnieć mu o regulacji z art. 609 i 610 a w przypadku zawieszenia postępowania wnieść o zażalenie na takie postanowienie. pozdrawiam adwokat Eryk Trybuliński Kancelaria Klisz i Wspólnicy Wrocław Jeżeli zainteresował Cię artykuł, kliknij „Lubię to” lub polub naszą stronę na facebooku (Facebook adwokat Wrocław). Dla Ciebie to tylko „kliknięcie”, a dla nas to dowód, że nasza praca jest przydatna, co daje nam motywację do dalszego pisania ? Do istoty prawa własności należy prawo do wyłącznego korzystania z rzeczy. Jeżeli właściciel nie zgadza się z tym, że ktoś z rzeczy korzysta, to może w każdym czasie wezwać go do zwrotu rzeczy. Jeżeli zwrot nie nastąpi, może wszcząć sprawę o wydanie. Obrona przed zasiedzeniem jest zatem możliwa. Co do zasady roszczenie będzie skuteczne, chyba że pozwany wykaże uprawnienia do władania rzeczą (np.: obowiązującą umowę najmu). Powstaje pytanie, czy zasady współżycia społecznego mogą zniwelować obronę właściciela? Art. 222 § 1 Kodeksu Cywilnego „Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą”. Powództwo windykacyjne Opisane wyżej uprawnienie właściciela ma istotne znaczenie w kontekście zasiedzenia nieruchomości. Jednym ze sposobów ochrony przed zasiedzeniem jest wytoczenie powództwa windykacyjnego (powództwa o wydanie) przez właściciela przeciwko posiadaczowi danej nieruchomości. Co do zasady taka akcja sądowa przerywa bieg zasiedzenia. Co więcej, proces może zostać wytoczony w każdym czasie czyli zarówno w pierwszym jak i w ostatnim dniu terminu zasiedzenia. Jeśli przeczytałeś mój wpis o terminach zasiedzenia to pewnie przypominasz sobie, że terminy zasiedzenia są długie. Obecnie 20 lat przy dobrej wierze posiadacza oraz 30 lat przy jego złej wierze. Tyle lat ma właściciel na podjęcie działań aby uchronić swoją własność. Przykład: Wyobraźmy sobie teraz przykładową sytuację: Właściciel nieruchomości – Pan Zdzisław – podchodzi dość niefrasobliwie do swojej własności. Przez 29 lat nie interesuje go co się z nią dzieje ani kto nią włada, a nawet nie był tam od tylu lat. Nie dogląda nieruchomości, nie inwestuje w nią. Nic. Z drugiej strony, od 29 lat nieruchomością włada posiadacz samoistny – Pan Tadeusz. Wie, że nieruchomość nie jest jego, a zatem jest w złej wierze. Nie mniej jednak przez tyle lat zdążył ogrodzić działkę, uprawniać ją, płacić za nią wszelkie obciążenia. Jego sąsiedzi myślą, że to on jest właścicielem, tak też przedstawia im sprawę. Do właściciela nieruchomości doszły słuchy o posiadaczu samoistnym. Właściciel wyliczył, że jeszcze ma czas na działanie. Nim zgłosił się do prawnika, zebrał dokumenty i wniósł sprawę do sądu minęło jeszcze trochę czasu. Pozew trafia do sądu tuż przez terminem przedawnienia. Naprawdę w ostatniej chwili. Możemy zadać sobie teraz pytanie czy roszczenie właściciela będzie skuteczne. Zgodnie z przepisami prawa takie właśnie powinno być. Właściciel nieruchomości powinien wygrać spór. Skutecznie przerwał bieg zasiedzenia poprzez wytoczenie powództwa o wydanie. Jego prawo właścicielskie jest obiektywne, skuteczne przeciwko wszystkim posiadaczom. Dlaczego zatem wspominam o tym przykładzie? Przyjmijmy, że Pan Tadeusz nie składa broni. W odpowiedzi na pozew podnosi brak zainteresowania nieruchomością i totalną bierność właściciela. Z drugiej strony to właśnie on przez 29 lat z górką, o nieruchomość dbał. Uważa on roszczenie właściciela za niezgodne z zasadami współżycia społecznego i powołuje się na art. 5 kodeksu cywilnego. Czy zrobi to skutecznie? Art. 5 kodeksu cywilnego. Nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Racja po obu stronach? Ten długi wstęp miał ważne zadanie. Chciałem Ci pokazać, że w sprawach o zasiedzenie ścierają się często dwie uzasadnione racje. Prawo własności oraz faktyczne, wieloletnie korzystanie z nieruchomości niczym właściciel. W takich sytuacjach powstaje pytanie czy przyczyny bierności właściciela w mają znaczenie? Czy prawo własności może zostać skutecznie powstrzymane przez zasady współżycia społecznego? Z takimi pytaniami wielokrotnie zmagał się Sąd Najwyższy oraz Sądu Apelacyjne. Nie ma jednak zgodnego stanowiska, w orzecznictwie występują dwa kierunki: I. Orzeczenia negujące możliwość stosowania art. 5 do przerwy biegu terminu zasiedzenia: • „W świetle konstytucyjnej zasady ochrony własności, która znalazła wyraz w art. 21 ust. 1 Konstytucji nie jest dopuszczalne, ekstremalne ujmowanie nadużycia prawa własności i w związku z tym zbyt liberalne stosowanie w tym zakresie klauzuli generalnej zawartej w art. 5 KC. Zasady współżycia społecznego, chroniąc przed nadużyciem prawa własności, nie mogą tego prawa w ogóle unicestwiać. (…) Dlatego w procesie windykacyjnym mogą one jedynie powodować odroczenie wydania nieruchomości, a nie całkowite pozbawienie uprawnionego jego prawa podmiotowego” – Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 22 marca 2000 r. I CKN 440/98 • „Nie może mieć znaczenia dla wykonywania uprawnień wynikających z prawa własności, czy właściciel kieruje roszczenie windykacyjne pierwszego możliwego dnia, czy też czyni to w innym czasie, a nawet ostatniego dnia przed upływem terminu zasiedzenia. Za właściwy należy uznać każdy z takich dni i oceniając zachowanie właściciela nie powinno mieć istotnego znaczenia, w jakiej chwili postanowił wnieść przeciwko posiadaczowi o wydanie rzeczy. W sprawach o wydanie nieruchomości na podstawie art. 222 § 1 KC, zastosowanie art. 5 KC jest co do zasady wyłączone, a jeśli je dopuścić, to całkiem wyjątkowo i po dokonaniu oceny całokształtu okoliczności danego wypadku w ścisłym powiązaniu nadużycia prawa z konkretnym stanem faktycznym” . – Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 2 czerwca 2011 r. I CSK 520/10. • „Wprawdzie całkowicie wyjątkowo jest możliwe czasowe oddalenie powództwa windykacyjnego z powołaniem się na art. 5 KC, lecz nie może to prowadzić do utraty własności przez powoda i nabycia jej przez pozwanego. Ustawodawca ustanawiając w kodeksie cywilnym określone terminy przedawnienia roszczeń, czy terminy zasiedzenia wskazuje wyraźnie, że z punktu porządku prawnego obojętne jest kiedy, tj. w pierwszym, czy w ostatnim dniu terminu, uprawniony na drodze sądowej żąda ochrony swego prawa (wynika to z istoty ustawowych terminów). Zastosowanie więc w sprawie art. 5 KC prowadziłoby do zmiany obowiązujących przepisów w zakresie przerwy biegu zasiedzenia, co jest niedopuszczalne”. – Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 10 lipca 2014 r. I CSK 533/13. II. Orzeczenia aprobujące możliwość podniesienia skutecznego zarzutu naruszenia zasad współżycia społecznego: • „Sprzeczna z poczuciem słuszności jest próba przerwania biegu zasiedzenia nieruchomości przez złożenie ostatniego dnia biegu terminu zasiedzenia wniosku o charakterze windykacyjnym, w okolicznościach oczywistego zaniedbania interesów wynikających z własności przez kilkadziesiąt lat”. – Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 18 grudnia 2013 r. I CSK 257/13 • „W okolicznościach konkretnej sprawy nie sposób a priori wykluczyć uznania zarzutu przerwania biegu zasiedzenia za kolidujący z art. 5 KC.. Jakkolwiek wniesienie powództwa windykacyjnego z mocy prawa powoduje przerwanie biegu zasiedzenia (art. 123 § 1 pkt 1 w związku z art. 175 KC), to jednak trudno pomijać okoliczności wytoczenia powództwa windykacyjnego, w tym także złożenie go na dwa dni przed upływem okresu zasiedzenia w złej wierze”. – Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 5 grudnia 2007 r. I CSK 300/07 • „Wytoczenie powództwa windykacyjnego może zostać uznane za nadużycie prawa wówczas, gdy akcję sądową właściciela w danych okolicznościach można uznać za działanie rażąco naganne z punktu widzenia powszechnie akceptowanych wartości. W odniesieniu do tego rodzaju zachowań, mimo że stanowią one realizację prawa podmiotowego, można bowiem przyjąć, że są one sprzeczne z zasadami współżycia. W takim przypadku usprawiedliwione jest danie pierwszeństwa ochronie stanu wynikającego z długotrwałego posiadania nieruchomości przed ochroną prawa własności”. – Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 4 kwietnia 2012r. I CSK 534/11. Wnioski Jak widzisz orzecznictwo bywa rozbieżne. Oba stanowiska znajdują szereg argumentów na ich poparcie. Wniosek z tego następujący. Jako właściciel nie powinieneś czekać do samego końca z ochroną swojej własności. Co jakiś czas rób rozeznanie co się dzieje z Twoją nieruchomością, a jeżeli coś Cię niepokoi reaguj. Jeśli natomiast jesteś posiadaczem zmierzającym do zasiedzenia, a właściciel występuje przeciwko Tobie z roszczeniem windykacyjnym – broń się. Powyższe orzeczenia potwierdzają, że w pewnych okolicznościach może Ci się udać wygrać spór. pozdrawiam adwokat Eryk Trybuliński Kancelaria Klisz i Wspólnicy Wrocław Jeżeli zainteresował Cię artykuł, kliknij „Lubię to” lub polub naszą stronę na facebooku (Facebook adwokat Wrocław). Dla Ciebie to tylko „kliknięcie”, a dla nas to dowód, że nasza praca jest przydatna, co daje nam motywację do dalszego pisania ? Z wnioskiem o zasiedzenie występuje się do sądu rejonowego właściwego dla położenia nieruchomości. Jeżeli sąd stwierdzi nabycie własności i orzeczenie się uprawomocni, posiadacz powinien złożyć wniosek o wpisanie prawa własności do księgi wieczystej. Musi również złożyć zeznanie podatkowe i zapłacić podatek... Złóż wniosek o stwierdzenie zasiedzenia W sądzie rejonowym właściwym dla położenia nieruchomości musi złożyć wniosek o stwierdzenie zasiedzenia i wnieść opłatę w wysokości 2000 zł. Wniosek powinien zawierać: dane wnioskodawcy oraz uczestnika postępowania (właściciela nieruchomości, którą chce zasiąść); wskazanie nieruchomości, którą chce zasiąść; opis, w jaki sposób wszedł w posiadanie tej nieruchomości; wskazanie, czy jest posiadaczem w dobrej lub w złej wierze. Do wniosku należy załączyć jego odpis dla właściciela (lub odpisy dla współwłaścicieli), potwierdzenie uiszczenia opłaty od wniosku, odpis księgi wieczystej nieruchomości oraz dowody potwierdzające uprawnienie do zasiedzenia. Zobacz także: Co możesz zasiedzieć Po ilu latach zasiedzenie nieruchomości Postępowanie sądowe jest prowadzone w trybie nieprocesowym. Jego uczestnikami są samoistny posiadacz (nabywca nieruchomości) oraz dotychczasowy właściciel. Do grona zainteresowanych można także zaliczyć ich wierzycieli. W toku postępowania sąd bada, czy zostały spełnione przesłanki zasiedzenia. Złóż wniosek o wpisanie prawa własności do księgi wieczystej Po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie własności nieruchomości posiadacz powinien złożyć wniosek o wpisanie prawa własności do księgi wieczystej i wnieść opłatę sądową w wysokości 200 zł. Złóż zeznanie podatkowe W terminie miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu nowy właściciel musi złożyć zeznanie podatkowe na urzędowym formularzu SD-3 oraz zapłacić podatek w wysokości 7% podstawy opodatkowania. Będzie nią wartość nieruchomości po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość) ustalona według stanu w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego, pomniejszona o wartość udokumentowanych nakładów dokonanych przez nabywcę podczas biegu zasiedzenia (na przykład wartość budynku wzniesionego na gruncie nabytym przez zasiedzenie). Gerard Woźniak|Michał Buna Zasiedzenie nieruchomości wymaga złożenia odpowiedniego wniosku do sądu, który musi potwierdzić nabycie prawa wskutek zasiedzenia. Jak napisać i gdzie złożyć wniosek o stwierdzenie zasiedzenia? Kiedy składać wniosek?Nabycie własności wskutek zasiedzenia następuje z mocy prawa. Oznacza to, że następuje ono nie na mocy orzeczenia sądowego, lecz wskutek spełnienia przesłanek wynikających z przepisów Kodeksu cywilnego. Niezależnie od tego wymagane jest złożenie odpowiedniego wniosku do sądu. Orzeczenie o stwierdzeniu nabycia ma tu jednak jedynie charakter potwierdzenia określonego stanu faktycznego (tego iż zasiedzenie nastąpiło). Tym samym wniosek o stwierdzenie zasiedzenia należy złożyć wtedy, gdy spełnione zostaną warunki wynikające z Kodeksu odniesieniu do własności nieruchomości zgodnie z art. 172 ust. 1 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Jeżeli mamy do czynienia z posiadaczem w złej wierze, wtedy okres zasiedzenia wynosi 30 Jakie są warunki zasiedzenia nieruchomości? Jak napisać wniosek?Postępowanie stwierdzające zasiedzenie wszczyna się na wniosek osoby zainteresowanej. We wniosku należy oznaczyć, oprócz wnioskodawcy, także wszystkie osoby zainteresowane w sprawie. Zgodnie z art. 510 Kodeksu postępowania cywilnego będzie to każdy czyich praw dotyczy wynik postępowania. W przypadku zasiedzenia będą to prawowici właściciele zasiedzianej nieruchomości, jak również ich właściwej treści wniosku należy wskazać czego domaga się wnioskodawca. W tym przypadku będzie to żądanie stwierdzenia zasiedzenia prawa własności określonej o stwierdzenie, iż wnioskodawca nabył z dniem ………….. poprzez zasiedzenie własności nieruchomości położonej w ……………, dla której Sąd Rejonowy w …………. prowadzi księgę wieczysta numer …………………POBIERZ WZÓR: Wniosek o zasiedzenie Uzasadnienie i załączniki W interesie wnioskodawcy jest przede wszystkim wskazanie okoliczności, które dowodzą spełnienie przesłanek uzasadniających stwierdzenie zasiedzenia. W tej mierze warto przedstawić wszelkie dowody, które będą świadczyły o posiadaniu nieruchomości przez odpowiedni okres tej mierze pewnym ułatwieniem będą domniemania prawne wynikające z Kodeksu cywilnego, tj. domniemanie posiadania samoistnego (art. 339), ciągłości posiadania (art. 340), jak również domniemanie dobrej wiary (art. 7).Zobacz: Co może być dowodem w sprawie?Dowodem na posiadanie samoistne mogą być kwity potwierdzające zapłatę podatku od nieruchomości. Na potwierdzenie posiadania samoistnego oraz upływu wymaganego okresu można przytaczać także inne dowody, jak np. zeznania tym do wniosku należy również dołączyć określone załączniki. Zgodnie z art. 607 Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku wniosku dotyczącego nieruchomości niezbędne będzie dołączenie odpisu księgi wieczystej albo zaświadczenia o stanie prawnym, jak wynika ze zbioru dokumentów. Oprócz tego wnioskodawca powinien również dołączyć mapę nieruchomości sporządzoną według zasad obowiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach wieczystych. Gdzie złożyć wniosek?Stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości następuje w ramach postępowania nieprocesowego. W przypadku zasiedzenie będzie to sąd rejonowy w okręgu którego położona jest nieruchomość (art. 606 Kodeksu postępowania cywilnego).Zobacz: Do jakiego sądu skierować pozew lub wniosek?Przy składaniu wniosku nie należy zapomnieć o uiszczeniu opłaty. W przypadku zasiedzenia ma ona stałą wysokość i wynosi 2 tys. zł. Polki Po godzinach Rozmowy po godzinach Rozmowy kulturalne napisał/a: ~gość 2016-08-07 14:19 Aby pobrać plik, skopiuj CAŁY link i wklej w pole adresu przeglądarki: cytuj odpowiedz

jak wygrać sprawę o zasiedzenie